Bekleme her zamanki yerde
günden güne yok oluyorum
susuyorum
ve
size sessizliği bırakıyorum
kaybetmiş sesini zamanla sessizliğim
ağlamayın ardımdan
bu gidiş
başka gitmelere benzemez
dileme dönemem geri
bekleme her zamanki yerde
gelsem de birbirinden kopuk hücrelerim
ve un ufak olmuş iskeletim
olasılıksız fikirlerimle
parça parça bölünmüşümdür
zaten kalbimi hiç sorma
ki
o ezelden çekmişti elini eteğini
ve her gönül verdiği güzelden
meyus
hasta
bitkin
ve vurgunken
naif bir sitem kalmıştı ondan geriye
dileme dönemem geri
gelebilseydim eğer
bu sefer
söyleyemediklerimi söyleyecektim içimde kalan
söyleyebilseydim sana da hissettiklerimi
diyeceğim çok çok iki kelime
seni seviyorum
çok güzel olacak mutlaka
annemle buluştuğumuz an
ona da söyleyeceğim
yalnızca
iki kelime
dileme
asla dönemem geri
sesini kaybetmiş zaman
sana sessizliğimi bırakıyorum
ve söylüyorum size
ardımdan ağlamayın
son olarak meyus kalbimden
sevgimle birlikte
sizlere fani dünyanın
baki kalacak
bir selamını bırakıyorum
yeter ki ağlamayın ardımdan
ve başka şey dile
kendine
dönemem
2/Kasım/2012/Pazar/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 2.12.2012 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Loş ışığı titreyerek hüzün veren kör bir kandil...
Boynu bükük birkaç dostla, yalnız bunlar geri kalan,
Bir de, hüznü terennümle yâd eyleyen dertli bir dil...
Nimet hanım,
Şiirdeki karamsar tabloyu, şahsınızla özleştirmediğim için, şiirin havasıyla içime düşüveren bu dörtlüğü de, yine şahsınızla ilişkilendirmeksizin buraya aldım.
Hoş görmeniz ümidiyle...
Hem güzel şiiri, hem sizi gönülden kutlarım,
saygımla, sevgimle ve daha iyimser, daha umut dolu şiirlerinizde buluşmak ümidiyle,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (2)