yağmur gözlerim...
bulut olmuş bir aşkın çakışlarında bekliyor...
şimşeklerle başlayan gece de her şey bitiyor ve yok oluyorsun...
garip dünyada defalarca uyudum uyandım garip hallerde...
son nefeslerimde yaşadım hep sahte dünyada...
gerçek insanlarının sahte hallerini...
rüzgar dindi...
yapraklar yeni yerleriyle değişti zamanı...
kurumuş,sararmış,zamana karşı koyamadan,
bazen yaralar farklı kanar...
hani o hiç kapanmayacak yaralar...
özlem dediğin nedir ki...
benim özlemlerimin yanında...
hayatta istediğini hiç alamamış,
her şeye hakkı var sanmış benden,
huzurunda derinlerine yolculuk ettim kısa nefeslerimde...
kendimi güzelliğinde kaybettiğim an
ciğerlerime dolan intikam gibiydi tuzlu suyu...
ama ben vazgeçmedim...kitledim nefeslerimi ve izledim...
deniz muhteşem doğasını nefessizlikle gizlemişti...
kendini has bırakmış...aşk gibi...
tenimin sessiz acılarında kavruldum
yüreğimin senli,sensiz tenliğimde
dün gece ben sessiz çığlıklar içinde sen diye ağladım
ellerim öyle acıdı ki kırmızı gözyaşlarımda boğuldum
gökten değildi şimşek sesleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!