Dilber Şiiri - Halil Eke

Yanımdan geçerken, yanmıştı özüm
Üstüne adını, söyledi dilber
Konuşmak yasaktı, yok idi sözüm
Gönlüme bir ateş, düşürdü dilber..

Tamam gözler mesut du, erdi murada
Kalbin suçu ne idi? Nedir bu yara?
Daha dünyadayken, Darü'l-bevara
Elleriyle fakiri, götürdü dilber..

Gözler hasret kaldı, gönül de hasret
Sabretmek kolaymış, kolaysa sabret
Pusulada nasip, değince elbet
Kalbim de bir umut, yeşertti dilber..