Hayat tozlu ırmaklarından
Gün ortası yırttı mı karanlığı
Ağlayan yitik çocuk yanaklarından
Pırıl pırıl yetiştirir baharı.
-Son fasıl yarına kalır-
Rüzgarın güncesi de umut fısıltılıdır
Sığınak bir mevsimdi
Yolların kanadığı
Uğrak
Hecelerden
Artakalan
Bir gece..
Usulca dokunur
Serçe ayakları
Düşlerinde
Sevgilinin yüreğine
Dav vakitli gözleri
Bir gece vakti anlatır
Metin Altıok Anısına
Çağla tadında yıllarım oldu benim
Duraklarını da sevdim
Ömür dediğimin
Çocuk gülüşlü anılarım var sonra
Asık suratlı evlerin
Çatılarından akan
Kara yağmur sularına
Öykünüyorum
-Soğuk betonlarında
Şimdi sen öyle
Baharın pıtrak yeşiline
Öykünen gözlerinle
Umut umut bakıyorsun ya
Güneş güneş
Sıcak…
YİNE DE
Karga şafağı
Kâbusların
Orta yerinede
Mecali kalmamış
Umuttu sevdan
Yeni zamanlarda
Buluşmak dileği ile
Demişsin
Körüğüm
Gördüğüm
Zamanın ucu
-Çingene Ezgileri’nden-
Gördüm onu
Baskın yemişti dağlar
Karanlıktan yana
Zamanın toyluğu içinde
Güneşi peşkeş çekiyordu
Kesif bir sonbahar sabahıydı
Gözlerin sevgi-msi
Umutlar aşk-trak-tı
Sıvası eskimiş bir evi gösteriyorsun
Çekip gidiyor yüzündeki son tren
Dilan Hanim sizle iletişim kurmam mümkünmü.
Sana dair merak etmeden duramiyor insan. daha çok yazmalisin şiir