Keyf-i zulüm
Bazen bir bakış, bir gülüş
Anlatırdı sanırdım her şeyi
Belirsizliklerin anlam aratırdı
Düşüncelerimin içinde kaybolurdum adeta
Düşünemedim aslında beni sevemeyeceğini
Kararsızım, umarsızım…
Ama yine de kahrolmanın ötesinde, ağlak bakışlarımla bekler oldum.
O sessiz, zifiri karanlığın içinde bir ses bekledim.
Ve düşündüm:
Beklenen ses geldiğinde, aynı ben mi kalacaktım?
Olabilecek hayallerin peşinden sürüklenmek değildi istediğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!