Sus,dedim susturamadım
Dil söyledi ben ağladım.
Kendi geldi aramadım
Hâl söyledi, ben ağladım.
Geldi geçti gençlik çağım
Hazan oldu gönül bağım
Tek tek döküldü yaprağım
Dal söyledi, ben ağladım.
Dedi, artık cana yetti
Ömür çilemekle bitti
Bülbül terk-i diyâr etti
Gül söyledi, ben ağladım.
Çoktur yüreğimde sızım
Gülerim, biraz arsızım
Titredi bak gönül sazım
Tel söyledi, ben ağladım.
Gitti mecnun, gitti Leyla
Yürünmez cahille toyla
Kesildi aşk-ı vaveylâ
Çöl söyledi, ben ağladım.
Düştüm bir garip kuyuya
Ayaklarım değmez suya
Teselli eyledi güya
El söyledi, ben ağladım.
Kurduğum bentleri aştı
En kuytulara ulaştı
Yüreğimden göze taştı
Sel söyledi ben ağladım.
Geçti devran döne döne
Ömürden çaldı her sene
Düştü her seher önüme
Yel söyledi, ben ağladım.
Viranemde öttü baykuş
Dedim, boşver, o da bir kuş
Yüküm ağır, önüm yokuş
Bel söyledi, ben ağladım.
Dedim ki, vay garip başım
Aktı yine çeşm-i yaşım
Dertler oldu can yoldaşım
Yol söyledi, ben ağladım.
Sanki bütün âlem sustu
Dert geldi sîneme pustu
İçindekileri kustu
Zûl söylediben ağladım...
Viran olmuş gönül yurdum
Dizimi büktüm oturdum
Ne var, ne yok diye sordum
Kâl söyledi ben ağladım....
21/11/2022
Nuriye Akyol
Kayıt Tarihi : 21.11.2023 15:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!