'Bu kapıdan çıkarsan bi daha dönemezsin,'
Dediğin kapıdan bu kaçıncı girişin?
Ben hiç gitmemiştim aslında..
Etajerin yanında,
Zarif kadehlerin dudak paylarında kaldım hep..
Bu vitrinler seninle ilgili hiç birşey bilmiyor..
Bibloların zihni yok,
Boşuna anlatma..
Kıskanma platonik aşıkları,
Çuvalladın..
Kadın..
Dikenli tellerle çevirdim pencereleri,
Panjurların ucuna kısrak modelleri çizdim..
Artık dört nala boşuna koşma diye..
Boşuna konuşma
Kadın;
Ben senin gibi olamam,
Bu kadar temiz bırakıp gidemem mesela..
Arkama falan bakarım,
Geri dönerim, tutarım ellerini
Bi kaç bişey söylerim üzülme diye
Yok, yok senin gibi olamam asla..
Tokatı yüzünün en narin yerine vuramam
Giderken yüzünde hiç bir iz bırakmam..
Sade bi tebessüm inşaa ederim dudaklarına..
Kirpiklerin değmez birbirine,
Olamam işte senin gibi..
Böyle bir rüya bile, görmem mesela...
Orhun ÇevikKayıt Tarihi : 19.2.2011 19:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!