Dikenlerin arasındaki güller

Sen gelince güller açtı tek tek bahçemde,
Çennet gibi koktu, kıpkırmızı.
Sözlerinle sevda serptin toprağıma,
Sonra dikenler ektin çiçeklerimin arasına.

Karardı güllerim birden,
Etrafıma dolandı kasvet.
Bir daha nasıl bakarım yüzüne?
Bir gül versem sana,
İyileştirir misin güllerimi yeniden?

Belki de güller kanar, dokunduğunda,
Belki de dikenler seni bulur sonunda.
Sevda mıydı bu, yoksa bir yanılgı mı?
Aşk dediğin böyle, hep bir aldatmaca mı?

Hangi bahara güveneyim şimdi,
Güller bir daha açar mı eskisi gibi?
Yoksa hep kış mı kalır gönlümde,
Kar taneleri örter mi solmuş güllerimi?

Sen gittin ya, bahçem artık dilsiz,
Ne rüzgar anlatır ne de kuşlar sessiz.
Bir masaldı belki bu, sonunda bitti,
Ama dikenlerin acısı hep içimde gizli.