Doğanın kendisiyiz
Sen, ben, Kelebekler ve çiçekler
Sanki hepsi gerçekler.
Sen var mısın sanki?
Ben var mıyım?
Yaşıyor muyuz bu gerçeği?
Yaşananlara geçmiş
Yaşayacaklarımıza gelecek diyoruz değil mi?
Belliyse Perşembenin gelişi Çarşambadan
Yarınımız daha bugünden belli değil mi?
Bak dönüyor yine bir elektron
Hidrojen atomunun yörüngesinde
Dönüyor Dünya Güneşin çevresinde
Ve dönüyor düşüncelerim
Sen gülümseyince.
Görmüyor musun?
Yörüngendeyim işte bak! ..
Seriverdim varlığımı tümüyle
Senin önüne, çırılçıplak...
Mustafa Süreyya Sezgin
İstanbul,17.06.2003
Kayıt Tarihi : 28.6.2003 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dilimize verdiginiz önem icin tesekkürler sair dost.
TÜM YORUMLAR (1)