Kalbine ve gönlüne örmüş küfür ağını
Bakıyor da görmüyor hakikat ışığını
Dost edinmiş kendine olan kim varsa
Sevmiyor sevemiyor Allah'ın aşığını
Şahsiyetince yoktur bir zerre basar
Geveze dili ile mü'minlere kin kusar
Şartlanmış küflü kafa beyhude konuşur
Sağken susmaz çirkef dil kabre girince susar
Deve kuşu misali kafa kuma gömülü
Beden dimdik ayakta ne yazık ki kalp ölü
Kör topal yalın ayak zavallı şaşkın insan
Aşmaya kalkışıyor uçsuz bucaksız çölü
Kayıt Tarihi : 30.1.2007 16:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!