çocukluğumu aldım yanıma
artık büyümemeliyim,
çocuk kalmalıyım
bakıyorum uzaklara
gördüğüm bir elif miktarı ışık
karanlıktan çıkmaya çabalayan
Hiç bana bu yapılırmı
Karanlık gecede bırakılırmı
Ya düşer incitirsem bir yerimi
hayat dedinde,
hayat bir güvercin kanadı gibi
veya bir çocuğun bir günü kadar sade
Biz kelebekçe yaşamlar düşledik
olabildiğince hızlı
olabildiğince pervasız
Sonra hatırlamışım hayal meyal
Düşde düşermiş yıldızlar gibi gecede...
Düşde işlermiş ciğere ok gibi
bir düş ol istdim
benim için yarınlar için
düş ol ve ordan hiç çıkma istedim
İçimdeki büyüttüğüm çocuk
Kabına sığamıyor delicesine
Bazen yolunu şaşırmış
belkilerde kayboldum ben
kah renklerin altında
kah gcenin karanlığında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!