Deryaya Xemgîn
Wek dûman di dilê min de diherike,
Xemgînî bi yekcarî dora min digire.
Ji nişka ve tê, li min dibe mêvan,
Xemgîniya min mîna deryayek bêdeng e.
Hêsirên min dibin perde li ber çavê min,
Giraniya bêhêvîtiyê di dilê min de ye.
Qêrînên min di tariya şevê de nayên bihîstin,
Xemgîniya min mîna deryayek bêdeng e.
Êşên berê, hêviyên westiyayî,
Di bayê ku di dilê min de diherike, diherike.
Çavên min ewr in, li ser rûyê min nîşanên xemgîn in,
Xemgîniya min mîna deryayek bêdeng e.
Peyvên şahî li dora xwe diherikin,
Lê di hundurê min de bêdengiyek, tenêtîyek heye.
Ez bi zincîrên nexuyayî bi xwe ve girêdayî me,
Xemgîniya min mîna deryayek bêdeng e.
Dibe ku rojek roj bibiriqe û vê xemgîniyê belav bike,
Hêvî dîsa di dilê min de şîn dibin.
Heta wê rojê, heta wê gavê tê,
Xemgîniya min mîna deryayek bêdeng e.
Kayıt Tarihi : 25.7.2023 23:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!