Fanzin, Edebiyat Dergisi Editörlüğü
Yer yarılmıştı da
yerin dibine girmişti Mavi utançtan.
Cesetler sarkıyordu gökyüzünden
Ayak uçlarımızdan damlayan kara sular sokakları boyamadan önceydi
Tenlerin ardında bir dünya rivayet edilirdi
Yaşlı aksi bir adam kapıyı çarpar
yağmurda mahzun kalmışın ıslak yüzüne.
(Kör karanlıkta göremezsin:
“Kimsiniz?”
Belki de bir çocuğun taze açmış gözlerindeki korkudur konuşan.
Hala sıcaktır annesinin dudaklarının değdiği yer.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!