Ben bilinmeyen hayalleri taşıyan bir kâşiftim,Gece rüzgarında yıldızlara kanat açıp uçan. Görenler hayranlıkla adımlarımı izlerken,Ben kendi iç dünyamda derinlere dalan bir derviştim. Düşlerle dans ederdim yalnız gönlümün dar meydanında,Bir şairin kelimelerinden örülen hayalimde kaybolurdum. Gecenin sessizliğiyle yankılanırdı hicranımın nağmeleri,Gözlerim şiirlerle dolarken, kalbim duyguların arzusuna kapılırdı. Ama sabahın ilk ışıklarıyla uyanışım geldi,Rüya perdesi kalktığında, gerçekle yüzleştim. Yitip giden büyülü dünyamın yerine gerçekler kondu,Uykunun sultanlığı son buldu, ben hiçliğe büründüm.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta