Ben bilinmeyen hayalleri taşıyan bir kâşiftim,Gece rüzgarında yıldızlara kanat açıp uçan. Görenler hayranlıkla adımlarımı izlerken,Ben kendi iç dünyamda derinlere dalan bir derviştim. Düşlerle dans ederdim yalnız gönlümün dar meydanında,Bir şairin kelimelerinden örülen hayalimde kaybolurdum. Gecenin sessizliğiyle yankılanırdı hicranımın nağmeleri,Gözlerim şiirlerle dolarken, kalbim duyguların arzusuna kapılırdı. Ama sabahın ilk ışıklarıyla uyanışım geldi,Rüya perdesi kalktığında, gerçekle yüzleştim. Yitip giden büyülü dünyamın yerine gerçekler kondu,Uykunun sultanlığı son buldu, ben hiçliğe büründüm.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta