Bir derviş bir gün bir yerden bir yere giderken, bakmış ki bir garip çoban yamaçtan tırmanıyor, oradan aşağılara yuvarlanıyor. Kan revan içindedir.
Derviş çobanın uğrar yanına selam verir ve yuvarlanma sebebini sorar
«Ne yapıyorsun?»
«Çoban yaratanına karşı vazifesini ifa ettiğini söyler.»
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta