Derviş Songül Şiiri - Dünya Yükünün Hamalı

Songül’ün Gölgesinde

Ey Songül, bin yüz maskenle geldin,
Her biri bir alem, her biri bir beden.
Bir yoldaş, bir hüzün, bir vuslat arayan,
Yolumda sayısız defa beliren serzenişin.

Sen, gülün bin kat nazlısından daha gizemli,
Gözlerinde sırlar saklı, kalpte derin kuyular.
Her varışın, her vedan,
Bir nefes kadar gerçek, bir düş kadar uzak.

Ey Songül,
Sen ki aşkın ve ayrılığın hikayesisin,
Hem hayalin, hem matematiğin,
Hem melodi, hem sessizliğin sesisin.

Her isminle bir alemden geçtim,
Kimi zaman hayatıma nur, kimi zaman hüzün oldun.
Oğlumun doğuşunda senin adını andım,
Her duamda seninle var oldum.

Songül, sen bir sınav, bir sır,
Benim içinde saklı tuttuğum aynasın.
Gözyaşlarımda yansıyan,
Ve her daim kalbimde suskun bir aşkın adı.

Ey Songül,
Yolun beni sürükledi,
Kimi zaman koynunda barındı,
Kimi zaman beni kavurup yaktı.

Ama bil ki,
Her kadın bir derviş,
Ve her dervişin adı Songül.