Ey kalbinden pınarlar açılan derviş!
Yuğ beni sonra yak, sonra kül et beni
Usandım da yar dilinden, zülfünden
Dünyayı ehline bırakıpı yollara düştüm
Hızla bitip tükenirken kalbimin ilmi
Okudum alınyazımı görüntüsünden
Medet! Hem yandım hem üşüdüm
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Derviş
Ey kalbinden pınarlar açılan derviş!
Yuğ beni sonra yak, sonra kül et beni
Usandım da yar dilinden, zülfünden
Dünyayı ehline bırakıpı yollara düştüm
Hızla bitip tükenirken kalbimin ilmi
Okudum alınyazımı görüntüsünden
Medet! Hem yandım hem üşüdüm
Bu nasıl bir hal çözdü lâl olmuş dilimi
Muhittin Ulupına
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta