sözlerin bittiği yerdeyim
her şey yalan
gördüklerim hepsi hüsran
şimdi gerçek bir alemdeyim
kendim çalar kendim söylerim
yoktur kendimden başka dinleyicim
benden başka yoktur seyircim
kalmamış içimde sevincim
aşağıdan yükarıya çıkamak kolaydır
tepeden inince epey zordur
gurur incilir
kişilikler yıpranır
dertler bir ok gibi gelir kalbe saplanır
hayatı yanlış yerde tanımışım
hep kendimi kandırmışım
dostlarım var diyip kendimi aldatmışım
geriye baktığımda bende yalanmışım
ne yapsam fayda etmez
yapılan hatadan dönülmez
bedene giren ateş asla sönmez
o ateşle yanan bedenin ateşi dinmez
yufka yüreğim taş kesildi
insanlığa iyilik için bir esirdi
dertli dertler için tesirdi
gülmenin kokusunu özledim
demezdim kendime düşeceğim bu hale
aşıktım
dertten oldum abdal avare
her derde deva idim
şimdi oldum biçare
dertsiz başım dertle doldu ne çare
zengezur net
Abdullah Tanrıkulu 2Kayıt Tarihi : 25.4.2018 00:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!