Bana mı öyle gelir yoksa bir başka mıdır artık zaman
Daha bi decran daha bi cezlan
Kim bilir kim mutlu etti bu garibi
Öğrenmiş bir şeyler belli
Eğildi, fısıldadı hafifçe kulağına
Ver elini koşalım, durmayalım
Şu ilerideki dağa, şu puslu ormana
Bir ben bir sen bir de bu beyaz mendil
Mendili sakla, mendili at
Korkma, bak şuraya
Eyy nankör karanlık
Yetmedi sana incilerim, parlaktı
Tut anlarım ama sen bırakmadın
Uçtu kumrular telden son umut
İnanmamışlardı ilk bilirlerdi seni
Dehşete düştüler birer birer evet
yanılmak istiyorum şöyle en hakikatinden
tutmayın, bırakın çarpsın yüzüme kuşlar
salın kanatlarını yükselsin, ufka, daha da yukarıya
aman karışmayın, bilir o söyleyeceğini
bana soran var sanki, ne yapmalı
Bülbülü eti için öldürme
Duyguları hissi için ziyan etme
Gelir bir an, hiç beklemediğin o an
Akıp giymiş revan, nafile
İnsan nasıl anlamaz duygularını
Bunca insanın duygularına ustalıkla tercüman olabilirken
Tanımazken o insanları, henüz görmemişken
Nasıl bir ikilemdir bu, yoksa terziler gerçekten haklı mı?
Adını bilmem bu her neyse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!