Öyle bir mektup yazdın ki ey gönül,
Sayfa sayfa kederden ibaret.
Öyle derin bir of çektin ki ey gönül,
Olacakları görebildin nihayet.
Anlatılmaz derttir bu yaşanmaz acısız,
Dermanı ne hekimdedir, ne de sende.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Gönül acısı zordur bir kere düşmeye görsün gönül bahçene yinede şanslısınız en azından sevginin ne olduğunu biliyorsunuz..Tebrikler..atıl kesmen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta