Dertleşme Şiiri - Edim Ahmet

ben dedim ki:
merhametsiz el mi değdi,
fırtına mı yel mi değdi,
aşık niçin boynun bükük,
dostum niçin saçın dökük.

o dedi ki:
bir yaman ataşa düştüm,
yar aşkına dağlar aştım,
kalmadı sarayım köşküm,
onun için boynum bükük,

ben dedim ki:
kader ile mi dargınsın,
keder ile mi yorgunsun,
niçin ağlayıp durursun,
niye akar göz yaşların,
niçin çatıktır kaşların.

o dedi ki:
kader desen hiç gülmedi,
hep bekledim yar gelmedi,
velhasıl yüzüm gülmedi,
onun için akar yaşım,
onun için çatık kaşım.

ben dedim ki:
ermedi Edim'im aklı,
gözüm oldu ağlamaklı,
yar uğruna bunca yüklü,
niçin gezip duruyorsun,
gönlün üzüp duruyorsun.

o dedi ki:
aşıklık var imiş serde,
gözlerime indi perde,
yardan gayrı bu alemde,
gözüm görmez Edimahmet,
onun için gezip durum,
yüreğimi ezip durum.

ben demeden devam etti:
düşünme beni be dostum,
yar uğruna helal postum,
ben benden ümidi kestim,
onun için perişanım,
onun için böyle halım.

edimahmet
Yenifoça-1995

onun için saçım dökük.