Derdi derman eyledik, billâh bu sırra erdik,
Aşkın ateşine yandık, bir kâmil menzile yürüdük.
Dikenlerde gül bitirdik, kahrında lütfunu gördük,
Mürşid-i kâmilin elinden, ab-ı hayatı içtik.
Dert bizim bahçemiz idi, her gam bir gül verdi bize,
Sabır tohumu ektik, yeşerttik ummanlarca öze.
Belâdan şerbet içtik, Hakk'tan gelen her söze,
Zulmeti nur eyledik, getirdik dağları dize.
Kadehimiz gam dolu, meyimiz hikmet idi,
Sâki-i ezel elinden, her damlası izzet idi.
Yolumuz uzun, menzilimiz tâ Lev-i Mahfuz idi,
"Ene'l-Hakk" sırrınca, Hakk ile hemdem olduk..
Düştükse kalktık erenler, gönül evimiz süpürdük,
Gam defterin dürdük, teslimiyetle güldük.
Menzil-i kâmilde şimdi, Hakk'ın cemâlin süpürdük,
Kemter Abdal'ım, bu sırra âşık-ı sadık erdik!
Kayıt Tarihi : 10.7.2025 18:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!