Dert Sende...Yara Bende Şiiri - Hasan Akın

DERT SENDE...

Öyle derin bir çizgiydi ki bu gözlerinden süzülen... boğuldu sazlığın bütün ayrıkları bir bir... kasketli şapkasına sarılı çatık kaşları, cıgara dumanının aralığına daldırdı...ters baktı yamaçtan şehre... kerpiç evlerin çürümüş duvarları, yılların karasını bağlamış gözüktü beline...öyle ya; taş ocak hiç soğutmadı ki, bugüne kadar kaynayan yarayı...nasırlı ellerinde sıkıca tutuşan, ağzı korlu kazmayı, daha bir hızlı vurdu karaağacın gölgesine...toprağa sevdalı köklere kustu bütün kinini ve kırıp belini yıktı çegil üstüne... rahatladı.

Suyun saati geldiğinde zaman işlemeye başladı. Vakit durma vakti değildi ya! Tez elden suyu vurdu döne döne içen baranların başından...eğdi başını berrak suyun önünde, dudaklarını deydirip kana kana suladı yüreğini. Bir zamanlar bu yokuşlarda koşturmamış mıydı suyun peşinden... kesik suyun peşinden sürgün gitmemiş miydi... yıkık duvarlar örülmemiş miydi ellerinde... hugul bacasına serip bedenini, kiraz gölgesinde kestirmemiş miydi.... yalnızdı şimdi...dalıp gitti uzun uzun hatıralara...seyretti filmini.

YARA BENDE...

Dün oğul yalnızlığında, asmalı balkonun mutfağında saklanan, tel dolabın alt gözüne uzatıp kolumu, hatıralar aradım uzaklarda kalan...hani dedim! bir ipucu bulurum elimdeki kelepçeyi çözecek...kanatlı kapının kilidini kıracak bir keser, ağrıyan dişlerimi sökecek bir kerpeten, uzayan saçlarımı budayan bir paslı çakı aradım tozlu aralıklarda...ne cevizlerin saklandığı kutuları bulabildim, nede bakır tasta saklanan tatlı çigidi...ne havengte asılı kara üzümler...ne bahçeye gömülü toprak yüzlü şalgamı...nede beyaz örtülerin altındaki solgun resimler.... yoktular... son bir ümitle koşar adım kaçmak istedim sazlıktaki bostana... artık,sağ elinde kurşun yarası saklı,sesi karlı usta gittiğinden beri, sökük kaldı sevdaların semeri....

Uyandığımda
şehrin tıkalı trafiğinde boğularak kaybettim kendimi...
Sonra...
Deli gömleği giyinik buldular beni.

-2004-Cerrahpaşa.

(Tabi ki Özvatan'a...Cıgarayı közden yakan dostlara...Uğur'a ve Adem'e)