Bir gece yarısı, vurdu derinden
Marmara sallandı, yerin dibinden
Betonlar döküldü, kanlar selinden
Nice can ayrıldı, nazlı teninden.
Yıkılan umutlar, enkaz yığını
Duyulmaz anaların, ahı, çığlığı
Binalar unuttu, temel bağını
Gördük cehaletin, ördü ağını.
Çaresiz feryatlar, göğe yükselir
Bir ses duyan var mı, diye seslenir
Umutlar her seste, tekrar beslenir
Gözyaşı toprağa, sessiz elenir.
İhmaller zinciri, uzar da gider
Çalınan her malzeme, canları heder
Vicdanını yitiren, neyini güder
Bu acı milletime, seneler yeter.
Unutma bu günü, dersini al sen
Tedbirsiz yapılan, evlere küsen
Bilimin ışığı, yolunu kesen
Cehalet olmasın, bağrını deşen.
Bir daha yaşanmasın, böyle bir acı
Sağlam olsun yurdum, temeli, harcı
Olsun her binanın, dürüst ustacı
Bu olsun milletimin, artık amacı.
Kul Hasan'i der ki, vicdanlar olsun
Sağlam binalarla, yurdum şen olsun
Gözlerden akan yaş, artık bir dursun
Gelecek günlerimiz, hep umut dolsun...
Hasan Belek
17 08 2025
Akçay
Kayıt Tarihi : 17.8.2025 11:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!