Dermanı Kalmamış Şiiri - Kemal Berk

Lafları ip oldu hali defle zil
Hovardaca tavrı bitmiş ki pil
Saçları yoldurmuş çalmak ister kil
Temizlik yapacak derman kalmamış

Dürüstlük yaparken yalanı hazır
Çalmaya ahdetmis kılıfı hazır
Soysuzun soyluya sözleri hazır
İbadet yaparken iman kalmamış

Su akarken kendi buluyor yolu
Kararmış yürekler boşaltır dolu
Vicdansız insanın deliktir solu
Gönlü hoş tutacak sevgi kalmamış

Eşekler kemirmiş kavaktan kabuk
Ihale sonunda patronlar yamuk
Şaskınlar konuşur hep abuk subuk
Çalıp çırpanların yönü kalmamış

Bir kuş gibi tane yeme koşanlar
Kuyruğu kaldırıp hemen coşanlar
Haksız kazanç için dağlar aşanlar
Manayı bilmezsen helal kalmamış

Evdeki gülüne değer vermeyen
Bülbülsüz bağlarda gülü görmeyen
Insanı insanca bir kez sevmeyen
Akılsız beyinde sevgi kalmamış

Kül'özü giderken eğri büğrü yollarda
Özünü bozmadan beden sollarda
Dara düşen dostu her an kollarda
Kalp gözü açanlar zorda kalmamış

Kemal'eren/ Kemal Berk