Derler Şiiri - Osman Alkın

Zirvesinde kar boran fırtına olan dağın
Başından karı buzu dumanı gitmez derler
Dalından koparılıp gülleri solan bağın
Baharı hazan olur bülbülü ötmez derler
.
Yüzde derin çizgiler beyazlar düşer başa
Kirpikler göze batar bakmaz gözünde yaşa
Tatlı bal zehir olur sofrada ekmek aşa
Kırılır kol kanadın ellerin gitmez derler.
Sevginin kıymetini sevip sevenler bilir
İnsanlar bir kez doğar fakat bin defa ölür
Gökten yıldızlar düşer karanlık zifir olur
Bitmek bilmez geceler uykular tutmaz derler
.
Karanlık gecelerde kaybolurken izlerin
Semadan yıldız arar arşa bakan gözlerin
Düşer Aşk girdabına biter o an sözlerin
Sevda çeken aşıkın çilesi bitmez derler
.
Bu Dünyası yalandır buraya konan göçer
Kısacık ömür biter ecel şerbetin içer
Dönüşü olmaz yollar gelenler burdan geçer
Issız kalan ocağın bacası tütmez derler
.
AYBARSİ'nin çaresi belki bir tek nefesin
Tuna olup çağlayan uzaktan gelen sesin
Bozkurt a ilham olur eller ne derse desin
Bu Aşkı yaşamaya bir ömür yetmez derler