Deriz Şiiri - Araftan Sesler

Gönlümüzü açıp gönül verene,
Buyur edip baş köşeye han deriz.
Muhabbet aşından sofra serene,
Aziz bilip candan öte can deriz.

Muhabbetle sarılır gönül yarası,
Muhabbetle yuyulur kalbin karası,
Gönlünü verene gönül kirası,
Al bu canım gönlüne kurban deriz.

Cihat bildik gönüllere akını,
Aynı gördük uzak ile yakını
Ayırmadan karasını akını ,
Yeryüzüne halife insan deriz.

Ayıkla kibirden kinden özünü,
Hal bilmeze sükût eyle sözünü,
Kırılsan da sen çevirme yüzünü,
Tebessüm eder hüsnü zan deriz.

Olmamış hamlar kavgada usta,
Vicdanlar pas tutmuş yürekler hasta,
Gönlünü ferah tut kalma sen yasta,
Bunlar gelir geçer imtihan deriz.