Derinlik Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Bir derinliği olmalı insanın,
gölgesini tanıyacak kadar karanlık,
kendi sesini duyacak kadar sessiz.
Bir rüya gibi yürümeli sabaha,
bir dua gibi dokunmalı toprağa,
yağmurdan arınmış bir yaprak gibi
yeniden başlamalı hayata.

Bir yoldaşı olmalı insanın,
göğsüne yaslanan bir kelime,
suskunluğu delen bir nefes.
Bir şiir gibi çoğalan dostluk,
her mısrasında hayatı büyüten,
bir türkü gibi akan zaman,
ezgisinde hem hüzün, hem sevinç taşıyan.

Bir umudu olmalı insanın,
gecenin en karanlık noktasında
yıldızları çoğaltacak kadar saf,
bir çocuğun gözlerinde
hayatın bütün masumiyetini
yeniden görmeli.

Bir annesi olmalı insanın,
söze ihtiyaç bırakmayan varlığıyla,
bir sığınak, bir dua,
ve en çok da
kalbin hiç susmayan şarkısı gibi.