Çırpınan kavimlerin arasında
Bir çiçek vardı bir zamanlar
Öyle ibretli, öyle heybetli
Koparılmamış, solmamış
Bir çiçek vardı eski baharlarda
Rengarenk insanların, sembolüne denk
Çocukların ufku, ufkun çocuğuydu
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta