Derin Münasebet Şiiri - Ömer Çavuşoğlu 2

Her yaş bir sonrakinin sonsuzluğuna ağlar
Her mutluluk yaklaşan hüznüne
Her kavuşma ayrılığa
Ben de sana ağlar, yanağından akarım
Vuslatımı her daim sensizlikle yakarım
Canıma tak ettiren gülüşüne aldanıp
Sevdamın kursağına çivi diye çakarım
Ey benim heybetiyle büyüyen kumdan kalem
Dört bir yandan kaygıyla dalgalara bakarım
O karanfil kokulu, o doyumsuz aşkını
Çoraklaşan kalbime şeref diye takarım.

Ben tükendikçe sen yüceldin
Sancılarıma eceldin
Beni azat ettikçe hüzün zindanlarından
Bendeki can sen oldun, bayrağıma kan izi
Ellerimde çiçekler her buketten bir dizi
Şefkatli kollarında beni sarmaladıkça
Yeniden doğuşlarım şaşırtmasın hiç sizi
Martılar konuşuyor, gülümsüyor yunuslar
Bulutlar resmediyor mavi göğe hep bizi
Manzaranı izlerken engin yamaçlarından
Diplerime vuruyor sevdamızın denizi.

Sensizliğin kokusuna alışamadım
Odama sinişine katlanamadım
Yastığıma sarılmak kahreden bir avunuş
Hayallerin sızıyor bazen de menfezinden
Var oluşum belirir ufkumdaki tezinden
Ruhundaki dehlizde bıkmadan koşuyorum
Sende seni bulmanın aykırı sentezinden
Başkaldırı hissine her ramak kalışımda
Pişmanlıkla gelirim boyun büküp izinden
Her gidişim kargaşa yaratsa da sevdiğim
Mümkün değil çıkamam kalbinin merkezinden.

Bir panayır kuruldu yazgıma
İç çekişler karışsa da arasına
Düştüm bir aşk belasına
Ve canhıraş hayata sarf ettiğim son nefes
Tabutların içinde uğurladım bir kafes
Bir avuç toprak ile sövüp saydım ardımdan
Böylesi bir yaşamla oynar mıyım hiç lades
Yeniden başlamaya ant içtiğim yerdeyim
Seninle hep gülmeye sevinçle bin bir heves
Sen aktıkça gözünden gözlerimin ferine
Utancından kaybolur zihnimdeki menderes.

Zar atarken ömrümün kalanına
Ve yenilmişken bu hayatın yalanına
Seninle karşılaşabileceğim
Muazzam bir ihtimal arasında sonsuzun
Hiç mantıklı şey değil yaşamak ve onsuzun
Ömre sığmaz beklenti ve hislerin içinde
Hayat bu bazen kısa bazenleri de uzun
Sana neyi vadetti bilemiyorum ama
Ellerinden tutturdu temiz kalpli bir kızın
Soğuktan parmakları üşümüştü velakin
Dağladı avucumun her yerini ansızın.

Ve sis perdesi veda etti gözlerime
Bir ışık süzüldü hayatıma
Can geldi cananından sözlerime
Yazdı gönül kalemim cennetine hitabet
Okudukça saplandı tam kalbine isabet
Hangi kağıt dayanır bu maktul kimliğime
Söyle kim edebilir bu sevdayla rekabet
Tutkularım sen oldun, çılgınlığım sendendir
Düşlerim can pazarı etmez isen icabet
Ne hayaller gizlidir şu ömür masalında
İz bıraktı tarihe bu derin münasebet.

2025