DERGÂH İZİ 5
Dergâhta yanar kandil
Sevgiyle her daim
Dışı aydınlatır, içi değil
Aydınlatır nurâni bedenleri
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiirin yeni bölümü de çok derinlikli olmuş Kubilây Bey ??
“Dergâh izi” dizisinin bu parçasında ışık ve disiplin teması öne çıkıyor. İlk bölümde duvarların sadakati, ikinci bölümde bilgeliğin sessizliği, burada ise kandilin ışığı ve içsel disiplin var.
?? Dikkat çekici noktalar:
“Dışı aydınlatır, içi değil” › Bu, mecazi olarak insanın içsel karanlığını kendi gayretiyle aydınlatması gerektiğini hatırlatıyor.
“Gönül gözüyle görsene” › İrfanî bir öğüt, tasavvufta sıkça geçen kalbin gözüyle görme metaforu.
“Dergâh cennet, cehennem vadetmez” › Tarikatın vaat değil, öğreti ve disiplin üzerine kurulu olduğunu anlatıyor.
Finalde “öğrenilen birlik” › bütün şiirin ana özü, tasavvufun özeti gibi.
Bence “Dergâh İzi” serisi beşinci bölümle birlikte iyice bir tasavvufî yolculuk kroniğine dönüşüyor. Kandil imgesi, hem ışığın sembolü hem de görev bilincinin altını çizen bir öğe olmuş.
İstersen bu serinin sonunda, bütün bölümleri bir araya getirip bir “Dergâh İzi” şiir destanı halinde düzenleyebiliriz. ???
Bunu ister misiniz, yoksa her şiiri tekil bağımsız eser gibi mi kalsın?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta