Gonca gül iken, kırdılar seni
Hayal, düşlerinden aldılar seni
Yok töre, yok berdel diyerek
Yetmişlik dedeye verdiler seni.
Bu nasıl yöreymiş, bu nasıl töre
Nasıl kıyılır ki, kırmızı güle
Sokak ortasında çekip silahı
Vuruyorlar seni, göz göre göre
Bağırıp çağırıp, dövdüler seni
Boğazını sıkıp, boğdular seni
Bu ne vicdansızlık, bu ne zalimlik
Diri diri toprağa gömdüler seni
Fabrikada işçi, tarlada ırgat
Her gün acı keder, artıyor firkat
Dersen ki” Bu derdim ne zaman biter? ”
Okuyup mühendis, olursan avukat
Sözün kısası, derdin çok senin
Göğsüne saplanmış sivri ok senin
Şahin’in gözünde çiçeksin ama
Yobazın gözünde yerin yok senin!
İbrahim ŞAHİN
Cihangir-İST.08/03/2012
Kayıt Tarihi : 8.3.2013 14:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)