Derdimle Dertlenen Şiiri - Aybars Karlıdağ

DERDİMLE DERTLENEN

Sılaya hasrettim hüzünlü olsam
Derdimle dertlenen birisi vardı
Felek yüzünden hep uzakta kalsam
Derdimle dertlenen birisi vardı

Zora düştüğümde hemen koşardı
Hüzünlü anları benle yaşardı
Benimle sevinir benle coşardı
Derdimle dertlenen birisi vardı

Gece ve gündüz çağlayan pınarım
Ben kendime değil ona yanarım
Gölgesi hep serin olan çınarım
Derdimle dertlenen birisi vardı

Onsuz hayat öyle zor naçar kaldım
Her ne öğrendiysem ondan aldım
Uyanıkken hep hayallere daldım
Derdimle dertlenen birisi vardı

Günler ay oldu ay döndü yıllara
Gurbet ele düştüm mahsun hallere
Hiç durumumu bildirmem ellere
Derdimle dertlenen birisi vardı

Onun gibi güzel kokan görmedim
Elin yüzüme bir kere sürmedim
Onu görmek için neler vermedim
Derdimle dertlenen birisi vardı

Derdimde hiç kimse derman olmadı
Dost akraba çare derman bulmadı
Hayatta yalnızım kimsem kalmadı
Derdimle dertlenen birisi vardı

13.07.2020 HATAY
Aybars KARLIDAĞ