Derdime Çare Bulamadım Şiiri - Barış Yeş ...

DERDİME ÇARE BULAMADIM

'Bir dert ki bu, dermansız bir yara,
Yürekte açılmış, kapanmaz bir kara.
Ne doktorlar çare, ne ilaçlar deva,
Bir çaresizlik sarmış, her yanı yavaştan.

Gecenin koynunda bir ışık ararken,
Umut kırıntısı, bir can suyu beklerken,
Belki bir mucize, belki bir el uzanır derken,
Göz yaşları süzülür, sessizce kederden.

Yürek yangın yeri, gözlerse bir pınar,
Her damla yaşta, bir umut daha solar.
Ne bir ses duyan var, ne bir el uzatan,
Yalnızlık en büyük yoldaş, kederse bir liman.

Zaman bir nehir gibi akıp giderken,
Her saniye biraz daha tükenirken,
Bir umut ışığı arar gözler derinden,
Belki bir mucize doğar, küllerinden.

Bir fısıltı duydum sanki derinden,
'Dayan'' dese biri, bilinmez bir yerden,
Belki de bir melek, uzatmış elini,
Tutup da kaldırsa, bu çaresiz bedeni.

Belki bir rüyadır, belki bir oyun,
Uyanınca geçer, bu bitmeyen hüzün.
Ama ya gerçekse bu acı veren son,
O zaman neylerim, ben nasıl yaşarım.

Belki de bir sınav, belki de bir ceza,
Çekilen bu çile, bitmeyen bir sızı.
Ama yine de bir umut var içimde,
Belki de bir gün gülerim, yeniden eskisi gibi.

Yavaş yavaş bir karanlık çöküyor sanki içime,
Umutlarım kayboluyor, birer birer sessizce.
Belki de kabullenmek gerek, bu acı gerçeği,
Belki de tükeniyor artık, yaşama sevincim.

Belki de bir veda, belki de son bir bakış,
Sevdiklerimden ayrılmaz, ne zor bir acı.
Ama biliyorum ki, bir gün kavuşacağız,
O zamana kadar, kalbimde yaşayacaksınız.

Belki de bir rüzgar, belki de bir kuş,
Getirir bir haber, uzak diyarlardan.
Belki de yeni bir umut, doğar yeniden içimde,
Yeşerir yeniden, o solan çiçekler.

Belki de bir hayal, belki de bir düş,
Gerçek sandığımız, koskoca bir hiç.
Belki de hayat, bir oyun sahnesi,
Bizler de oynarız, kendi rollerimizi.

Belki de bir yolculuk, bilinmez bir diyara,
Terk etmek bu dünyayı, sessiz sedasızca.
Belki de kavuşmak, özlenenlere,
Belki de huzur bulmak, sonsuz bir yerde.

Belki de bir hiçlik, sonsuz bir karanlık,
Yok olmak belki, en büyük kurtuluş.
Belki de unutulmak, silinmek hatıralardan,
Belki de dinlenmek, sonsuz bir uykuda.

Belki de bir yolun sonu, bir veda busesi,
Terk etmek bu alemi, sessiz ve kimsesizce.
Belki de bir rüya biter, uyanırız kabustan,
Belki de başlarız yeniden, yepyeni bir hayata.

Belki de bir masal, dinlediğimiz eskilerden,
Kahramanları biziz, kendi hikayemizin.
Belki de bir mucize olur, ansızın gelir,
Değişir her şey bir anda, yeniden başlarız gülmeye.

Belki de bir veda, sevdiklerime son bakış,
Terk ediyorum bu dünyayı, gözlerim yaşlı.
Ama biliyorum ki, bir gün kavuşacağız,
O zamana kadar, kalbimde yaşayacaksınız.

Beli de bir rüzgar, fısıldar kulağıma,
'hazır ol'' der gibi, sessiz ve usulca.
Belki de bir ışık belirir, karanlığın içinden,
Çeker beni kendine, sonsuz bir huzura.

Hem kanserin pençesi, hem de aşkın ateşi,
Yakar durur içimi, bitmez bu çileler.
Bir yanda ölüm korkusu, bir yanda hasret ateşi,
İkisi de yakar beni, kül eder bu beden.

Son nefesim, son bakışım bu dünyaya,
Kapanıyor gözlerim, sonsuz bir uykuya.
Ne kanserim kaldı geride, ne de aşk,
Sadece karanlık bir boşluk, ölüme merhaba.

Ve son perde iner, bitiyor bu oyun,
Kararıyor dünya, çekiliyor tüm renkler.
Gidiyorum işte, ardımda gözü yaşlı sevenler,
Elveda bu dünya, elveda sevdiklerim.


YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 14.03.2025
SAAT: 11:50