Ben bırakın bende kalsın, sizi bedbaht eder.
Beni içimde yaşarım, o bana atıftır.
Benliğim sahip olduğum tek varlık derdim.
Derdim namevcut oldu belleğimi yitirince.
Meğer sahabet lüzumsuzmuş, buyruk yetersiz.
Siz ithaf-ı samimiyetimle irkilirsiniz,
Size müphem gelirim; muradım, namalum.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta