Seninle kurduğum her cümle,
biraz sitem, biraz umut, biraz da içime attığım hayal kırıklığı…
"Yanındayım" diyorsun ya,
peki gerçekten neredeyim ben?
Kalbinde mi,
Seninle hayal kurmak bile öyle güzel ki,
bir anlığına bile olsa gözümün önünde canlanıyor her detay.
Mutfaktan giriyorsun ansızın,
koşuyorsun bana,
Sen beni düşünürken,
ben seni dualarımın ortasında yaşadım.
Adını her andığımda içim ürperdi,
çünkü senin kalbinden geçenin
benim yüreğime sızısını duymamak mümkün değildi.
Seninle bir cümleye sığmayan duygular yaşadım ben.
Yan yana gelişlerimizin kıymetini sadece kalbim bilir.
İçimde senin adınla çoğalan o huzura,
Ben her defasında daha çok sarıldım.
Annene İthafen;
Bir kadın vardı…
Sadece bir evlat büyütmemiş, bir yürek de büyütmüştü.
Sadece yemek pişirmemiş, dua da pişirmişti avuçlarında.
O kadın, bir annenin ötesinde;
Dellalım dedin ya...
İşte orada sustum ben.
Kalbim durdu bir anlığına,
Adımı böylesine sevgiyle, içtenlikle anan birine
Ne diyebilirdi ki bir gönül?
Bravo mu?..
Aslında hiç de öyle hissettirmiyordu içim.
O an kötüydüm, dağılmıştım,
gözüm seni arıyordu ama
Ben hep Allah’tan helalimi istedim.
Dualarımda “gözümle, kalbimle, ömrümle seveceğim birini nasip et” dedim.
Ve kendime bir söz verdim;
“Evlenmeyeceğim bir adama asla kalbimi, bedenimi, hayallerimi emanet etmem” dedim.
Dün gece attığın reelsler hepsi o kadar anlamlı ve güzel ki o kadar iyi geldi ki huzuru gördüm bizi gördüm çok güzeldi iyi ki de attın ama gerçekte yok böyle birşey...
Ben de seni kalbime yazdım…
Öyle bir yazdım ki hiçbir kelime silemedi,
Hiçbir sitem eksiltemedi, hiçbir mesafe soğutamadı.
Senin adın, gece yarısı gözyaşlarımda bile dua gibi döküldü dudaklarımdan.
Senin varlığın, var olmadığın zamanlarda bile nefesim oldu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!