Depresyon Ve Yalnızlık

Yalnızım gecenin içinde bir iz,
Sessizlik çığlık olur, içimdeki hisler.
Ruhumda bir boşluk, kalbimde bir sızı
Dünya dönse de içim durur

Bir zamanlar renkliydi hayallerim,
Şimdi gri, silik, kaybolmuş tüm izlerim.
İnsanlar var, ama ben yabancı
Bir kenarda yalnız, kendi içinde, kayboluyorum.

Gözlerimde uzak bir deniz,
Dalgalar vurur, ama ben hep aynı kıyıda.
Her adım bir boşluk, her nefes bir yara
Yalnızlıkla sarılı her yanım, her anım bir acı

Bazen hayal ederim, tek başıma
Bir gülümseme, bir dokunuş bir anlam
Ama gelir gece, her şey kaybolur
Gerçekler çıkar, yalnızlıkla yüzleşir

Beklerim yine de belki bir gün
Bir el uzanır, bir ışık parlar.
O zaman, belki biter bu yalnızlık
Ben yeniden yaşamayı hatırlarım