Depresyon Şiiri - Mahmut Uzunhasanoglu

Depresyon

Sanciliydi sozcukler cam kirigi yaramda kansiz.
Nasil anlatilirki varliginin anlamsizligi.
Nasil vurur oradan oraya,
Beynimin duvarlarina kendini ruhum.
Sanciliydi bellegimde gelip gitmeler,zamansiz.
Kendini tezgaha cekmis iskenceci zavalliginda,
Bitmez sorgular.

Yikiciydi gelecegi vuran kursun,
Bir sicil numarasi olan.

Bir yanda dogurganliginin sonucu,Onlar
Diger taraftan,
yoklugunun dusuncesi bile cildirtan,
olumune sevdigim adam.

Duserken tavana vurmak,
Cikarken tabana cakilmak.
Meddi-cezirliginde sabitlenemeyen duygu,
Hep yeniden basa donulen olgu.

(M.S.Uzunhasanoglu 2007 Deventer)