Yakar güneş, mahşeri şafakları
Kana boyar, kanat çırpan kuşları
Dağlardan homurtular, yükselir
Toprak aniden sarsılır, yer değiştirir
Öfkesi kabardıkça kabarır, delirir
Yıkar, döker, yaralar, ölüm getirir
Kıyameti olur, ayak bastığı yerlerin
Kaybolur ahengi bütün renklerin
Kaybolur şehrin kendine has renkleri
Her yer toz duman, tek renk kalır gri
Dindiremez bu acıyı yağan yağmurlar
Acı hikâyeler anlatır, enkazdan çıkanlar
Bu kader değil teselli olmuyor, insanlar
Anlatılmaz ne acılar, feryatlar, figanlar
Görmez misin be vicdansız yaşananları
Nasıl yapar insan olan, bu çürük binaları
Bu gücün karşısında acizliğini anlarsın
Tek şey gelir, elinden Allah’a yakarırsın
Gücün yetmez başka şeye, dua edersin
Allah’ım kimseye böyle afet yaşatmasın
Sebati Manav 25 Temmuz 2025
Sebati Manav
Kayıt Tarihi : 23.9.2025 09:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!