Deprem Şiiri - Sabri Ceyhan

Deprem…

Bir can ses veriyor enkaz altından,
Bir el uzanıyor molozlar arasından,
Bir yardım eli çekip alıyor o yıkıktan
Ve biz gözyaşlarıyla gülüyoruz sevincimizden...

Bir baba çocuğunu alıyor kucağına,
Aldırmıyor bedeninin soğuk oluşuna,
Gökyüzü ağlıyor bütün üşümüş bedenlere
Ve kimi nefsiyle alt oluyor yaşamda...

Bir Ayaz gülümsüyor kurtulunca,
Bir kız gözyaşıyla anne diyor usulca,
Bir hayat yeniden başlıyor umutsuzca
Ve biz biçare derman oluyoruz kalbimizce...

Bir değil on İl birden göçünce,
Yollar dağlar yol vermeyince,
Afet diz boyu bir de kar buz olunca
Ve bir millet dualarını gönderiyor yüreğince...

Bir millet bir oluyor asrın felaketini görünce,
Çırpınıyor gönüller aynı acıyı hissedince,
Aldırmıyor bir iki soysuz çağırınca
Ve bir millet tek yürek oluyor sessizce...
Sabri CEYHAN