Deprem vurdu, sürgü çekti kapıma.
Kafeste çaresiz, kuşlar gibiyim.
Yalnızca diyorlar, bana ağlama...
Nasıl ağlamayayım? Evladım gitti..!
Çiçeği burnunda, bir taze gömdüm.
Onlarla yaşardım, onlarla vardım,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta