Denizsiz Pencereler Şiiri - Ahmet Çakmak

Olur olmaz yerlerden geldim
Katıldım denizlerinize
Heybem taşra acılarıyla tıka basa
Güzel buldum ahvalinizi ne iyi

Faytonların arkasına sark
Mış bir çocukla geldim
içimdeki mezartaşsız ölüler
Martı seslerinden uzak dur diyor bana

Üşümelere havale edip saklı çölümü
Yazartığı buruşukla çıktım huzurunuza
ince ince kıyılsın yapraklarım
Gözlerimde taşıp duran nehrin
Adı var kendi yok şırıltısına

Kimse beni bir daha gönderemez
Penceresi deniz görmemiş evlerin suskunluğuna