Deniz Yıldızı nın Ölümü

Kaderin sorgularına yenildiğimden beri
Kendime bir sohbet arkadaşı edinmiyorum.

Düz ayak olmayan yerlerden
Bir ıslık mesafesi
Uzaklıktan
Ve bir Kedi'nin görülmediği aynalardan...
Bir Kuş'un konmadığı tellerden ve
Bir dostun salyasıyla dilini
Suratının her yerine sürerken
şevkatli dişlerinin izinden çekinen...
O herşeyden.

Ben de suskun vazgeçiyorum...

Kanat çırpınışlarımda
Yalnızlık benim ellerimden el aldı
Tutunulan zamanların, tutunulmak
istenmeyen gölgelerinden hırla geçtim...
Sükutu bilmeden.

Hayat bahçesinde açmayan dillerden,
Şiirsiz gönüllerden ve
Gönül bahçesini sarmayan sarmaşıklardan.
Hazana açmamı bekleyen
Ve bana bu sebepten
darılan her gönülden,
Uzak mesafelere yol almaktan
ve Ölüme
Yürümekten vazgeçiyorum...

Yoksa yokum yolcuyum.

Ben bize yürüyorum
Bir Şiir ve ahvali makalelerde
bir sekaret sancısının gölgesinde
Bilmediğim bir tenle bana hayat verildiğinden beri
Anektotların,
bizle alakalı tüm satırlarının altını çizen
çizgicisiyim.

Sanki kelimelerin sınırları,
yaşanmışlığın sonsuzluğunda kısıtlamış gibi...

Son fragmanı her an,
yeni bir replik çeken hayatımın
tuluatlarında,
Senaryomu kaleme almadığımdan olsa gerek
zihnimin Hangi planında,
Hayatımın neresindeysen bilmedim, bilmiyorum?
Bildiğimi unutmak gibi.

Utanç bilmeyen bir çocuk ruhuyla
Yalnızlığından yalnızlığımı öpen
Her duruşla, her dokunuşla
ve her merhabayla gülümseyerek yürümek...
Kolay değil.

Sektirilen umutlarla
Lale bahçelerine
Menekşe dikiyorum artık.
Devri âleme ayak, ne ayak?
Bu düzenin ardına;
Modern insan,

Model insanmış,
--- sayılıyoruz...

Ama
Öpme beni istemiyorum,
Sorgun yoksa yok
Soluğun kesildiği kavşaklarda,
ben gibi sensizliğe adananları ve
ben gibi sevilmeyi özleyenleri bilmeyeceksin!
Ben senle çok yalnızdım kaldım,
Bir soluk...

Ve senle mükerrer güzergahlarımı
Sevmediğim yollarda da olsa
ralli vari geçmek istemiyorum.

Adın yok olandı anın sonunda...
Sen çok hızlı tükettin bizi.

Sana hangi şiiri okumamı istersin?
Yalnızlığımı mı?
Yalınlığımı mı?
Yakınlığımı mı?

Sen iyi kalan güçlü yanıma
bir sabah kahvesi gibi
ayaza dayanamayan ve
hemen soğuyan taraflarımda
önce bul beni

Sabah gösterişleri
elinde bir kağıt bardağın
plastik deliklisi değilim.
Sonra düşüme karış

Nane likörü akşamlarımda.

Bir ılık sis
Suskun usul bir kalp
Kartal dağının eteklerine çöken
Diplerimde
Ayak tırnaklarımda
Yorgun dökülen yıldızlar,
Yıldız değil ki!
Sana biçtiklerime
Yaldızlanıyorsun... Neden?

Yarını olmayan kelebeklerin
Puantiyelerine sarılmak ve
Sarmalanmak
bir akşam üstü dertsiz gülüşlerimizle...
Güneşin konduğu ikindi masasında buz kaseleri
Dolduruyorum.
Sırılsıklam bir
Akdeniz suyuna

Dökülüyorum
Karagöz ve çupra veya kefal
Arkadaşlığında
Kılçıklarımız çekiliyor etlerimizden.
Biz sevdalılar
Söz yaşlarımızla satırlarda
Göz hatlarımızla koyu bir rimel boyasıyla
Akardık.

Balık üstü bir duble rakı yetmiyor sensiz
Bana gel
ama yine kapım kilitli sana diyeceğim...
Yalnız yanlarıma sensiz yaslanacağım...

Sebebi sen olana dargınım
Bana gelirken kendin ol demek
Bana üzünç,
Neden sen de beni tanımadın?

Akdeniz'in kumsalında
bir beyaz güvercin,
Deniz yıldızının kaç ölüsünü topladın?
Fırçam beni sana emanet ettiğinden beri
Seni en güzel renklerimle tualime işlediğimden beri
Bir deniz yıldızını kaybettiğinden haberin yok

Bir yol bu abu hayat
seyrü sefer mutluluklarımla kendimle başbaşa kalmak
Ve kendimi dinlemek
Kendimize ayırdığımız zamanların
Uzacık uzanan yanları,
Kaybolan sevinç gözlerim,
gözlerinde göz boyaları oldu bu ressamın...

Parlarsa parla renklerimde,
çok sevilen o aşk sendin inanılmaz,
ama inanmayan olmak...

Ağladığımı hiç kimse görmedi.
Sen de buna dahilsin.
Afrika kadar uzak olsan da
Bir deniz yıldızının ölmesini seyrettin.

-Yalnızlığıma asla ihanet etmedim-

Her zaman beni
Geniş Kartal kanatlarının arasında çok ısıttı yalnızlığım
soğuk sabahlarımda.
Söylemem aşktan anladığımı
Sizin halsiz yalanlarınıza inanamam.

Duymak istemezsiniz
Yarınların yarınlarına kalan
Köhne sessizliğini bildim
Sus dersek hayat,
Hayat size susmaz ki haksız mıyım?

Ne kadarsa o kadar
çok hatamız olsa keşke
Hayat bizi aldatıyorken...
Ben artık aldanmıyorum.
Hele ki sana asla...

Ölmeden önce yapılacaklar listene
bana bir özür ekle...

Çünkü ben,

Ölmeden sevilecekler listesine,
hep seni ekliyorum.

Yağmurları, damlaları,
her ışığa parlayan
ve her ışığı istemsiz kendi kaybına yansıtan
Uzak yolların
Uzanmadığı şehirlerin
Lambasında hayellerim.

Ağlamak zalim değildir
Bağlanmayınız...

Dertlerinin zorbaladığı gecelere
Bir adım kala
Kendimi zor bağladığım kadehler
İsyana tebessüm
Minikten ufak
Ezinç bir duygu hakimliklerim
Nedense hep yalvarıyor bana
Beni de iç diye...

Cevabını bilmediğim konular
Serabını görmediğim konuklar
Ve ihtisasına ermediğim
durumlardan kaçınmıyorum artık

Hangi göle su bu?

Ben kendi suyumla maviyim ve
Çam gölgesinde
Yeşil yeşil ağlıyorum...

Uçuk Mavine...

Tcpassenger_ierdoğan
16.11.2025/Ankara

Sormabanasenisevmeminsebebini
senbenivaredensinaşk