Bir deniz yıldızı olsan,
Ve bir gece kıyıya vursan.
Seni ellerime alsam,
Hafifçe okşasam.
Sonra fırlatsam denize,
Batıp kaybolsan.
Ama yaşasan;
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Tolstoy'dan okuduğum bir hikayeyi anımsattı minik satırlar. Belki de başka bir yazardı..
Bilge geçinen adamın biri sahilde dolaşırken, uzaklarda bir delikanlının yerden bir şeyler alarak acele acele denizse fırlattığını ve tuhaf haraketler yaptığını fark eder. Yanına yaklaşır hızla..sahile vuran yüzlerce deniz yıldızlarını görür ve delikanlıya der ki:' burada yüzlerce denizyıldızı var, senin bunları toplaman imkansız, hem bunlardan binlerce var, birazdan güneş doğacak ve bunların hepsi ölecek ne fak eder ki senin yaptığın?' Delikanlı yerden bir deniz yıldızı alır ve denize atar:' ama bunun için fark etti' diye cevap verir..Paylaşmak istedim. Başarılar dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta