Deniz Yeli Şiiri - Ahmet Keleş

Es deniz yeli es.
Savur küllenmiş defterleri.
Ne kaldıysa yüreğin kuytularında,
Ne varsa savur
Savur ki al git öteleri.
Bırakma bende bir şey.
Ver bendeki dertleri,
Dert verenleri.
Savur külleri, belli olmasın yerleri
Es deniz yeli es.
İyot kokusuyla sil, eski eserleri.
Senin gibi hafif olmak istiyorum
Deniz yeli.
Götür beni gittiğin yerleri.
Uzaklara çok uzaklara götür.
Duymasın kulaklarım çınlamayı,
Yürek kaldırmaz ansızın karşılaşmayı.
Götür rüyalardan öteye.
Bak pembe gözlük taktım.
Görmeyeceğim grileri.
Götür beni deniz yeli götür.
Kimse olmasın.
Hayal bile ulaşmasın,
Güneş ışığı olmasa da olur.
Al bendekileri, yeniden şekillendir.
Kalmasın yürek sızım,
Çok yorulmuşum,
Gönlüm yorulmuş.
Götür beni deniz yelim.
Bari sen götür.