Deniz Postal Şiirleri - Şair Deniz Postal

İstanbul
Turuncu kızılı.
Toprağı okşayan teninde, yaralı bir kanat gibi
Süzgün ve yorgun
Aklımdasın.

Deniz kızı, deli- dumrul bakışlım
Kara saçlarından koparılmışım
İğneler gibi seven, okşar gibi bakanım
'Eyvah'cım deniz kızım

Deniz kızım, nokta burunlum

bir tıkırtı, bir ninni gibi hatırlarım
buğulu bir cama dokunmak gibi
bir an bakınca
çizgiler bırakan hatıralarım

burnunu çekiyor şimdi hatıralarım

İşte Ben!
Borudan kubbeler altındayım
Islanıyorum!
Üstü delik, altı delik kavanozdayım
Çakıl taşından örümcek misali yapışmışım cama
Islanıyorum, tüylerim ve kökleri

Dalga dalga hayaller içinde büyüyen çocuk,
Evdeki sessiz neşe
Sokaklara gebe hislerimin bu dolmuş,boşanmışlığı
Gerçeğe aykırılığın bile bir tadı var
Hayatının yanağında bir gamze gibi
Göze batıyor,güzelliğin

yorgunlugumu atamadım
dizeler ve güzeller
Dibine çaktığımın kara dünyası
Balçık ve yapışkan ışınları
Şarapcı bir ciddiyet
Muğlak bir cinayet

İşte bir elma gibi ortasında
Çekirdeği mesafenin
İşte bir çuval meyve gibi sırtında
Sevgisi ilk kafilenin
İşte bir tablo gibi kartında
Kimliği zencinin

2010 un martı
Gökte kızıl bir tablo
Kararmış suratı, kambur sırtı
Cigarası yarım, umutsuz geziyor Serkan'lar

Oysaki öylemi

Bir sabah, bir sabah doğar da
Gözlerimde sakladığım bir diken gibi
Acıtır yokluğun
Bir sabah
Bir sabah daha doğar da
Hissetmez miyim