Deniz Kokusu Şiiri - Hüseyin Turhal

Yine vurdu yüze o tuzlu hava,
Denizin kokusu sardı her yanı.
Gönlümde koparıp büyük bir dava,
Hatırlar o eski tatlı zamanı.

Martılar çığlıkla selam verirken,
Dalgalar köpürür, taşlara çarpar.
Gözlerim uzaklarda seni ararken,
Her esen rüzgarla kalbim de çarpar.

Ne kadar çeksem de içime hasret,
Her nefeste gelir kokun derinden.
Bu mavi engindir derdime kısmet,
Kavuşmak hayali düşmez yerinden.

Kum tanesi gibi yayıldın bana,
Her solukta senin izin kalmıştır.
Canım feda olsun o güzel cana,
Ayrılık rüzgarı bizi almıştır.

Aşık Turhal der ki: Bu garip halim,
Denizin tuzuyla eriyip gitsin.
Sensiz bu dünyada ne olur zalim,
Bütün dertler artık bir yerde bitsin.