Zamanla geçer diyorlar ya babam
Geçmiyor hiç geçmeyecek de
Her gün, her yıl biraz daha acıyor
Yokluğuna bir türlü alışılmıyor! ..
Bak yine aylardan nisan yine Otuzu!
Hayat sensiz hiç çekilmiyor
Sanmaki seni hep bekliyorum
Ruhum sanmaki senin
Aşkım seni çok seviyorum
Yapma yazıktır bu bana
Yaptığın kaprisler yeter
Sensizliğin köşe başında
Silinmiş kaldırım taşlarında
Yağmur damlalarını gizleyen,
buluştuğumuz, o park lambasında
Seni arıyorum umutsuzca
Hoş geldin umut bebek
Dünyamıza hoşgeldin, hoşgeldin aramıza,
Sen umut sen çare ol, çekilen büyün acılara
merhem ol onca kanayan yaralara
Sen saf sen temiz sen meleksin
O miniik kalbin şefkat ve sevgiyle dolsun
Her evlatta her şehitte
Kan doluyor yurdum toprakları
Vuran kıran dağıtan vicdansız
Bilirmi ki yanına kar kalır
Hiç mi anne baba değilsiniz
Canımın cananı gülüm benim
Aşkımsın hayatımsın canımsın
Sevgilim birtanem baltanemsin
en çok ama en çok özlediğimsin
Nereleredesin nerdesin?
Bilmem?
Kokladıkça solarmış manolyalar
Ben seni göremiyorum ki
Koklayayım birtaneciğim
Dokununca bozulurmuş
Küstüm çiçekleri
Ben sana dokunamıyorum ki
Biliyor musun en çok mektuba başlamam gereken hitap şeklinde zorlandım. Bir başlasam sonu gelecekti eminim! Ama sıradan sözcükleri hiç yakıştıramadım sana, yapmacık sözlere konduramadım seni... Sonra sana hiç mektup yazmadığım aklıma geldi, içim burkuldu, canım acıdı...
En acısı, dost bildiklerim, yâr seçtiklerim toplanıp bir araya gelseler, senin çeyreğin bile edemezmiş Annem…Hani küçükken en çok kimi seviyorsun diye sıkıştırıp dururdum seni. Ağzından "Seni! " cevabını alana kadar bırakmazdım etekleriniSeni, ablalarımdan kardeşlerimden kıskanırdım. Hâlâ büyüyemedim, hem şimdi daha çok kıskanıyorum. İçindeki sevgiyi ve gözlerindeki derin şefkati yalnız benim için sakla... Ama yapamazsın degil mi? Ana yüreği dayanmaz... Senin sevgin hepimize yeterSeni kelimelerle ifade etmek ne kadar zor.Oysa binlerce güzel söz söylenebilir hakkında.Ama seni anlatmak o kadar zor ki...Sen beni yüzümdeki gülücüklerle dünyana aldın..yetiştirdin geliştirdin..Sen hayatımın her karesinde oldun.sana danışmadan yaptığım her hareketimin hatayla sonuç vermesini bana en güzel sözlerle anlattın.Asla kızmadın.yüzündeki gülümsemeyle anlattın.sacımı okşayarak bana tecrübelerini aktardın.Sırası geldi çocuğun gibi azarladın,arkadaşın gibi sevdin,dostun gibi sırdaşın olarak gördün.Seni kendime örnek aldım.İdeallerim hayallerim oldun.Hüzünlü günlerimiz oldu,beraber ağladık.sevinçli günlerimiz oldu beraber güldük.az kazandık çok kazandık.ama hep vardık.yağmur yaz kış demedik hep beraber olduk.Tatil hayalleri kurduk.ama hiç beraber gidemedik.Ana kız gibi olduk,Kardeş abla gibi olduk.Yinede hep güldük Şimdi çok daha iyi anlıyoruz birbirimizi...Çünkü küçücük bir el saçlarımı kavrıyor geceleri...Karyola başlarında uykusuz geceler geçiriyorum. ninnilerle büyütüyoruz kızımı; yalancı çocukların burunları uzuyor masallarda, öpülen kurbağalar prens oluyor....Ve yaşamın değiştiğini, eski tecrübelerin geçersizleştiğini anlatan kitapları kaldırıyoruz salondan gizli gizli... O korkunç çark, acımasız bir hızla dönmeye devam ediyor. Zaman, öğütüyor kuşakları... İnsan ancak mahrum kalınca anlıyor sevginin değerini...Bense sevginden mahrum kalmaya fazla dayanamayacağımıbiliyorum.O yüzden bu gün senin doğum günün sana upuzun bir ömür diliyorum.
Hem biliyor musun? 'SENİ ÇOK SEVİYORUM'..
Deniz GÜLYÜZ
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!