Çok kazığını yedim senin
Genede cahildir düzelir dedim
Ben mi çok safım ya Rabbim,
Yapanlar mı kendini akıllı sanır
Para için sattın beni
Doymadın yediğin kazıklara
Doymadın nankör insanlara
Sirkelen bir kendine gel
Yılan kadar yalan dolu her yer
Sen sen ol duymadınsa inanma
Kapattım kapımı bütün aşklara
Kapattım gözlerimi kör karanlığa
Duymuyorum artık karanlığın sesini
Seni gömdüm sonsuz yalnızlığıma
Kapattım kalbimi sevenede sevdiğimede
Bardakları taşırıyor gözyaşlarım,
Bunlar benim 15-18 yaşlarım
Bir mutlulukmuş meğer verilen,
Bilememişiz kıymetini yazıkmış meğer.
Kaybettik çoğu sevgileri aşkı,
Olmadı gülüm olmadı böyle
Yazık değilmiydi gençliğimize
Kimse acımadı inan ikimize
Acımayalım bizde, bize zulüm edenlere
olamadı işte kimse engel gör
Eskden dünyada iiki kör olduğunu sanırdım
Biri
Beni görmeyen sen
diğeri
Senden başkasını görmeyen ben
Ama artık gerçekleri görüyorum
Dedi ki: ben geldim
Dedim ki: artık çok geç
Gül yüzlüm dedi pişmanım;
Ben kurmalı oyuncak değilim dedim
Dedi ki: bir daha deneyelim
Gözlerimi açtım, bak yine yoksun; birazdan uykuya dalacağım, sırf sen rüyalarıma gel diye...! ! !
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!