Deniz Gözlü Çocuk Şiiri - Neriman Calap

gökkuşağı niyetine
bastı beni gömleğine mevsimler
buğusunda unutuldum!
şimdi altın güne mi
kırılgan geceye mi eklemeli bu kenti?
ilk biz kucaklamıştık
güneşe uyanan gelincikleri
yakalanmayan batışını güneşin
sonra
o boşluğun kıyısında
ıs
sız
lık
ta
kitaplar arasında kurutuldum…

bir palyaço durgun, gözleri yaşlı
bir martı yorgun mu yorgun
masamın kenarında
dur! desem de yaşı büyüyor…
küçük bir fotoğraf çerçevede
deniz gözlü çocuk gülüyor
gözlerinde denizin lacivert akşamları
tü
tü
yor.

kanayan kesiğe hangi merhem
hangi denizde yelkeni yırtık teknem?

(Beni Hep Uzaklara)